Przejdź do głównej zawartości

Łupież - skuteczne leczenie i profilaktyka

Łupież to powszechne schorzenie polegające na nadmiernym łuszczeniu się owłosionej skóry głowy i gromadzeniu się nieestetycznych, białych płatków (łusek) we włosach i na ubraniu, co często wywołuje nieśmiałość i zakłopotanie u pacjenta.
Cięższa forma łupieżu, która objawia się zmianami zapalnymi, zaczerwienieniem, świądem oraz obecnością suchych lub tłustych łusek przylegających do skóry, zwana jest łojotokowym zapaleniem skóry.
Łuski łupieżowe tworzą się na owłosionej skórze głowy, a w przypadku stanu zapalnego rozprzestrzeniają się, zajmując także brwi, powieki, uszy, nos, brodę, klatkę piersiową oraz plecy. Obumarłe komórki zlepiają się i tworzą miękkie, widoczne płatki. W cięższych przypadkach powstają żółtawoczerwone nawarstwienia i strupki.

Przyczyny łupieżu i łojotokowego zapalenia skóry to:
- nadmierne namnażanie się grzybów drożdżakowych Pityrosporum ovale, które należą do flory każdej zdrowej ludzkiej skóry,
- łuszczenie skóry głowy związane ze stresem (neurodermatoza),
- kontaktowe zapalenie skóry (alergia na składniki szamponów),
- źle wypłukane pozostałości szamponów i innych środków, oblepiające pory i nasadę włosów.

Fryzjerzy twierdzą, że najczęstszym problemem ich klientów jest właśnie łupież, natomiast dermatolodzy są zgodni, że każdy cierpi na tę krępującą dolegliwość, jednak w różnym nasileniu.

Oto domowe sposoby na łupież - leczenie i zapobieganie:

Nie wolno ignorować łupieżu, gdyż może to doprowadzić do gromadzenia się grubszej warstwy łusek, co wywołuje swędzenie i skłania do drapania. Natomiast drapanie może być przyczyną drobnych zranień skóry i infekcji.

Naturalna higiena mikrobąbelkowa bez chemii. Im częściej stosuje się szampon, tym łatwiej opanować łupież - to popularne stwierdzenie stanowi półprawdę, gdyż efekt takiego działania bywa ekstremalnie różny. 
Źle wypłukane chemiczne drobiny szamponu oblepiają pory i włosy, uniemożliwiając ich prawidłowe dotlenienie - naskórek obumiera i się łuszczy. Według wyników badań, płukanie włosów zwykłym prysznicem rzadko bywa wystarczające, nawet jeśli trwa stosunkowo długo.
W tym kontekście pomocne okazują się domowe generatory mikro- i nanobąbelków o działaniu sterylizującym i dotleniającym, które precyzyjnie i delikatnie oczyszczają pory oraz nasady włosów. Pękając, masują, co pobudza mikrokrążenie skórne, oraz wydzielają energię odrywającą wszelkie zanieczyszczenia i niszczącą szkodliwe bakterie. 
Tak oczyszczona skóra lepiej wchłania stosowane miejscowo preparaty lecznicze, co dodatkowo sprzyja szybkiemu wyleczeniu łupieżu.
Natomiast specjalne kule piorące, które bez utraty skuteczności prania ograniczają zużycie środków chemicznych, sprawiają, że ubrania, w tym przypadku prane nakrycia głowy, są bardziej przyjazne dla skóry głowy i włosów - im mniej proszku w praniu, tym lepiej wypłukana odzież z drażniących pozostałości chemii.

Na początek łagodny szampon leczniczy, który często okazuje się wystarczający. Żaden szampon nie jest konieczny na tle działania mikrobąbelków. Ale ich stosowanie i rozprowadzanie wodą destylowaną może przyspieszyć wyleczenie łupieżu.

Czarne błoto i minerały z Morza Martwego. Takie preparaty przeciwłupieżowe dzięki wysokiej zawartości minerałów i witamin wykazują dużą skuteczność w łagodnym i naturalnym leczeniu łuszczącej się skóry.
Mocniejsze preparaty są potrzebne, jeśli poprzednia metoda zawiodła. Choć japońskie mikrobąbelki są niezawodne, opiszę najpopularniejsze specyfiki. Szampony przeciwłupieżowe dzieli się ze względu na ich skład:
- siarczek selenu/pirytionian cynku/dziegieć - działają najszybciej, hamując mnożenie się komórek skóry,
- kwas salicylowy, siarka - odklejają łuski, które wówczas można łatwo spłukać,
- środki przeciwbakteryjne - redukują liczbę drobnoustrojów, zmniejszając groźbę infekcji, w tym związki przeciwgrzybiczne np. ketokonazol.
Preparaty dziegciowe stosuje się w bardzo trudnych przypadkach. Głowę namydla się specyfikiem i pozostawia na 5-10 minut - najczęstszy błąd pacjentów to zbyt szybkie spłukanie. Uwaga, specyfiki z zawartością dziegciu nadają jasnym włosom brązowawy odcień!

Bez przesady z silnymi preparatami. Jeśli wywołują podrażnienie skóry, można je stosować na zmianę z łagodnym szamponem.

Podwójne mycie głowy szamponem leczniczym. Pierwszy raz namydla się głowę na początku kąpieli i pozostawia pianę prawie do końca mycia. Dopiero wtedy dokładnie spłukuje się głowę, namydla ponownie i spłukuje ostatecznie. Zawsze pewna ilość leku pozostanie na skórze głowy i będzie działać do następnego mycia.

Czepek jest metodą potęgującą efekt stosowania preparatów przeciwłupieżowych. Po namydleniu głowy, nakłada się na godzinę czepek i dopiero później spłukuje.

Zmiana preparatu, który przynosi efekty, jest błędem. Jednak z drugiej strony - skóra głowy przyzwyczaja się do składników szamponu, dlatego rozwiązaniem jest zmiana specyfiku co kilka miesięcy.

Balsam łagodzący po użyciu środka przeciwłupieżowego złagodzi ewentualne podrażnienia.

Delikatny masaż głowy podczas jej mycia opuszkami palców ułatwia odwarstwianie łusek i fragmentów naskórka oraz poprawia ukrwienie owłosionej tkanki skórnej. Nie wolno przy tym drażnić powierzchni skóry! Znowu optymalnym rozwiązaniem jest delikatna, ale precyzyjna higiena mikrobąbelkowa.

Systematyczne szczotkowanie włosów usuwa martwą skórę oraz pobudza krążenie w skórze głowy, podobnie jak masaż i mirkobąbelki. 

Natłuszczanie. Mimo że problemem bywa przetłuszczenie skóry głowy, okresowe zastosowanie ciepłej oliwki ułatwia odłuszczanie i zmiękczanie łusek łupieżu. Należy podgrzać około 60 g oliwy z oliwek, zwilżyć włosy (aby oliwa dotarła do skóry, a nie wsiąkła we włosy) i za pomocą szczoteczki lub wacika rozprowadzić oliwę bezpośrednio na całej skórze głowy. Następnie na 30 minut nakłada się czepek a potem zmywa oliwę szamponem przeciwłupieżowym. Alternatywą są preparaty nawilżające owłosioną skórę głowy.

Słońce (bezpośrednie promieniowanie ultrafioletowe) ma działanie przeciwzapalne. Umiarkowane nasłonecznienie pomaga przy kłopotach z łupieżem, który, jak łatwo zauważyć, jest mniej dokuczliwy latem. Istotne jest zachowanie kompromisu między korzystnym działaniem słońca na skórę głowy i jego niekorzystnym działaniem na inne obszary ciała - maksymalnie 30 minut dziennie, odkryte ciało należy posmarować kremem z filtrem.
Ograniczenie spożycia cukru. Cukier sprzyja namnażaniu się grzybów drożdżopodobnych.

Nie stosuj piwa do płukania włosów, gdyż może podrażniać skórę i wywoływać łupież.

Tymianek ma łagodne działanie odkażające. Przez 10 minut gotuje się 4 czubate łyżki stołowe suchego tymianku w 400 ml wody. Po odcedzeniu połowy ostudzonego wywaru rozprowadza się go starannie na świeżo umytych wilgotnych włosach. Następnie głowę należy delikatnie wymasować, lecz nie spłukiwać. Resztę wywaru można użyć następnego dnia. Tak samo stosuje się napar z melisy.

Przeciwłupieżowa procedura ziołowa. Głowę na noc należy posmarować olejem lnianym lub innym z następujących: olejek drzewa herbacianego, lawendowy, rozmarynowy, cedrowy, cytrynowy, paczulowy, geraniowy oraz amla bhringaraj. Rano trzeba spłukać włosy odwarem z ziół (ziele skrzypu, liść pokrzywy, korzeń łopianu - wymieszać 2 garście i gotować w 1l wody przez pół godziny), na końcu spłukać wodą. Wskazane jest także picie nalewki lub naparu z pokrzywy. 

Relaks. Stres i emocje odgrywają istotną rolę w nasilaniu się dolegliwości skórnych, również łupieżu. Solucją są ćwiczenia fizyczne, medytacja oraz inne sposoby relaksacji.

Łysa głowa jest najskuteczniejszą i najszybszą metodą pozbycia się łupieżu. Jednak tylko dla panów i odważnych pań :)

PORADA LEKARSKA
Łojotokowe zapalenie skóry wymaga fachowego leczenia. Oto objawy tej choroby:
- podrażnienie skóry głowy,
- grube łuski mimo stosowania szamponów leczniczych,
- żółtawe strupy,
- czerwone plamy, zwłaszcza na granicy włosów i karku.

Autorem artykułu jest Dr Grand

---

Więcej, w tym szczegółowe rekomendacje > LeczeniePRO.pl - Łupież
W serwisie do pobrania DARMOWE ebooki prozdrowotne!
Polub edukacyjny fanpage o zdrowiu > Facebook.com/Leczeniepropl
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Amarantus szorstki (Szarłat szorstki), chwast który można jeść

Amarantus szorstki nie jest lubiany przez rolników. Jako uciążliwy chwast bardzo wpływa na plony oraz na jakość upraw kukurydzy czy buraka. A jednak, listki młodej rośliny można dodawać do sałatek, te starsze, wraz z pędami są wartościową paszą dla świń. Szarłat szorstki zawiera garbniki, sole mineralne, duże ilości witaminy C i jeszcze więcej pełnowartościowego białka. Jednak najbardziej odżywcze są nasiona, które po o czyszczeniu z plew mogą być wykorzystywane jako mąka. Z awierają 9% tłuszczu, 19% białka i 41% skrobi.

Co jeść w chorobie wrzodowej? - galareta z kurczaka

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Co więc można jeść? Mimo, że jesteśmy trochę ograniczeni nie jest tak źle. Na początek proponuję bardzo prostą potrawę - kurczaka w galarecie . W iadomo że wrzodowcom poleca się jeść wszelkie budynie, kisiele i galaretki. I dlatego danie które proponuję, będzie dobrym wyborem. Na początek ważna sprawa: rezygnujemy ze skrzydełek czy nóżek, a to dlatego że skórka i zawarty w niej tłuszcz nie będzie służył choremu . Dlatego najlepiej aby była to galaretka tylko z chudej piersi z kurczaka. Na początku zaczynamy od wywaru warzywnego. I tu zaczynają się schody, bo nie można ugotować wywaru z ostrymi przyprawami które mogłyby spowodować pogorszenie stanu chorobowego. Do wy

Pokrzywa jamajska, roślina która może zastąpić konopie siewne

  Ciekawego odkrycia dokonali naukowcy z Brazylii. Odkryli oni substancję CBD (kojarzoną dotąd z konopiami)  w owocach i kwiatach rośliny Trema micrantha blume , nazywanej potocznie „pokrzywą jamajską”.  Przypomnę, że CBD jest powszechnie stosowane w leczeniu epilepsji, przewlekłego bólu i lęku, chociaż skuteczność tej substancji jako środka leczniczego wciąż jest przedmiotem badań.  Więcej na stronie .

Co jeść w chorobie wrzodowej? - pulpeciki na parze z cielęciny z patatami i buraczkami

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Pulpeciki cielęce na parze z patatami i buraczkami. Osoba cierpiąca na wrzody może jeść jedynie chude, wysokiej jakości mięso. Dlatego warto poszukać cielęciny z dobrego źródła. Cielęcinę mielimy. Do porcji około 50-60 deko dodajemy jedno jajko, pół namoczonej w wodzie i odsączonej suchej bułki (najlepiej przez siebie ususzonej) oraz przyprawy, które może spożywać osoba cierpiąca na wrzody żołądka czy dwunastnicy. Ja dodaję majeranek, zioła prowansalskie oraz odrobinę soli. Z całości formuję niewielkie kulki i wkładam do koszyka z parowaru na najniższej półce. W międzyczasie obieram pataty, kroję na plastry grubości około 1 cm. Wkładam na wyższą półkę parowaru. Zar

Na trądzik - domowe leczenie naturalne. Biblia pryszczatego :)

Trądzik (ang. acne) to choroba zapalna skóry, typowa dolegliwość okresu dojrzewania, jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy. Sposoby jego leczenia są zależne od jego rodzaju. Trądzik dzielimy na: - Trądzik pospolity (młodzieńczy, zwykły) , czyli twarde, bolesne i powiększające się grudki. Po pewnym czasie na ich szczycie pojawia się żółty czubek i zapalna otoczka, wówczas pękają i uwalniają ropę. Podczas gojenia mogą tworzyć się blizny. Jest to typowa dolegliwość okresu dojrzewania, która zwykle ma swój szczyt między 17. a 21. rokiem życia - czworo na pięciu nastolatków cierpi na trądzik pospolity. Jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy - około 10% populacji choruje na zmiany trądzikowe po 40. roku życia.  Objawy Dla tego typu zmian trądzikowych charakterystyczna jest obecność zaskórników, czyli wągrów (zatkane gruczoły łojotokowe (pory) zlokalizowane głównie w mieszkach włosowych), wokół których występują zmian