Tobołek polny (Thlaspi arvense) to roślina z rodziny kapustowatych, pospolicie występująca w całej Polsce. Jest powszechnie uważany za chwast, ale jak to zwykle u chwastów bywa, jest rośliną wykorzystywaną w ziołolecznictwie.
Tobołek jest moczopędny. Pomaga w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu, co może być korzystne w leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej i obrzęków. Ponadto wspiera pracę wątroby i dróg żółciowych, przyspiesza trawienie.
Tobołek ma również działanie przeciwzapalne - łagodzi stan zapalny skóry i błon śluzowych oraz wykazuje działanie hamujące rozwój bakterii.
W medycynie tybetańskiej, nasiona tobołków wykorzystywane są do „zbijania gorączki”, gdyż jak uważają mnisi, roślina ta posiada „moc chłodzenia ciała”.
Tobołek polny był również stosowany zewnętrznie, w formie okładów. Kompresy z rozgniecionych liści lub naparu z ziela tobołka polnego przykładano na miejsca dotknięte stanem zapalnym, trądzikiem, egzemą czy owrzodzeniami. Przypisywano mu działanie przeciwzapalne i łagodzące podrażnienia. Okłady miały ponadto wspomagać gojenie się ran i działać antyseptycznie.
Komentarze
Prześlij komentarz