Kilka podstawowych informacji na temat Łojotokowego zapalenia skóry


Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą skóry owłosionej, skóry twarzy, szyi, klatki piersiowej (o podobnych objawach do łupieżu pstrego) i innych nietypowych miejsc – miejsc bogatych w gruczoły łojowe. 

Obszary chorobowe występują w formie stanu zapalnego oraz złuszczającego się, tłustego naskórka od wewnątrz ogniska – w zależności od fazy choroby.
Choroba pojawia się przeważnie w okresie dojrzewania. Istnieją również przypadki pojawiania się choroby u niemowląt i u osób dorosłych na skutek nadmiernej produkcji łoju lub na skutek kontaktu z czynnikiem (kosmetykiem, lekiem itp.) wywołującym namnażanie się p ovale / malassezia furfur na skórze .

Te drożdżaki, obecne zawsze na ludzkiej skórze lecz w umiarkowanych ilościach w przeciwieństwie do stanu chorobowego, odpowiadają między innymi za łupież pstry, ciemieniuchę, zapalenie mieszków włosowych tułowia. 

Mówi się, iż występowanie ŁZS jest determinowane przeważnie czynnikami, na które nikt nie ma wpływu (genetycznie?). 
Istnieje szereg domniemanych przyczyn (poza oczywistą nadprodukcją łoju): stres i traumatyczne doznania z przeszłości, skłonność do popadania w depresję, nadprodukcja hormonu tarczycy, ropiejące migdałki, zanieczyszczone powietrze, nieodpowiednie ubranie (nie przepuszczające powietrza, zbyt obcisłe), wysoki poziom cholesterolu, wirus HIV, obniżona odporność, candida, helicobacter pylori.

ŁZS jest łatwo diagnozowane sensualnie. Obecność choroby potwierdza również wysoki opad w badaniu krwi OB. Doznania towarzyszące chorobie są nie do opisania. Ten, kto tego nie doświadczył, nie jest w stanie zrozumieć tego cierpienia. Można je porównać do bólu pooparzeniowego. Chorzy często popadają w depresję, załamują się psychicznie i ulegają alienacji społecznej.

ŁZS standardowo leczy się lekami o niskim stężeniu kortykosteroidów, antybiotykami, witaminami, preparatami z pirytonianem cynku. Mimo to, stosowanie sterydów na dłuższą metę może wiązać się z licznymi skutkami ubocznymi. Oprócz tego, stosowanie się do zasad higieny (niekiedy innych niż uczą w domu) może zaskakująco poprawić stan zdrowia skóry i pomóc utrzymać chorobę w ryzach. Na temat zasad higieny napiszę więcej w najbliższym czasie.

Osobiście, wyróżniam w ŁZS dwie fazy – stan zapalny skóry i złuszczanie naskórka. Nie jestem zwolennikiem leczenia stanu zapalnego na własną rękę. Mimo to, uważam, że można utrzymać cerę bez stanu zapalnego przez bardzo długi czas i mieć chorobę pod kontrolą. Sam kontroluję już swoją cerę od ponad 2 lat i nie pamiętam już uczucia świądu skóry.

Ciąg dalszy nastąpi ;)
Szukajcie a znajdziecie! Na stronie każdy prędzej czy później znajdzie sposób dla siebie.
Pozdrawiam!
Autorem artykułu jest Maciej Przychodzeń
---
Więcej na: wyszedlem-z-lzs.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl


Komentarze

  1. Nie żreć wiepszowiny

    1. Świnia wydala tylko 2% kwasu moczowego z orga­nizmu.



    98% tego związku pozostaje w jej tkankach. Nadmiar kwasu moczowego w organizmie człowieka jest przyczyną wielu chorób, na przykład dna mo­czanowej, kamicy nerek.





    2. Mięso wieprzowe jest również źródłem zakażenia:



    a) włośniem krętym „Trichinella Spiralis”. Pasożyt ten występuje tylko u świń i dzików i różni się od innych pasożytów (występujących na przykład. u krów) tym, że larwy włosienia nie niszczy proces gotowania lub smażenia. „Trichinella Spirali” powoduje:



    - zapalenie błony śluzowej jelit „wrzodziejące”, - zatrucie pokarmowe,

    - zaburzenia metaboliczne,

    - zmiany skórne,

    - zapalenie naczyń na tle immunologicznym.



    Osoby, u których doszło do osiedlenia się larw włośni w mięśniach (mięśniach pomocniczych w od­dychaniu serca) zapadają na duszności i choroby, których nie można już wyleczyć, co w konsekwencji prowadzi do śmierci. Ktoś może powiedzieć, że no­woczesna nauka potrafi izolować i zabić włośnia krętego z mięsa wieprzowego. Odpowiedź jest jedna: tylko u tych świń, które są wyhodowane i go­towane sposobami naukowymi.



    b) „Taenia Solum”. Pasożyt powoduje zaburzenia trawienne, biegunkę, zaparcia, bóle głowy, brak apetytu.





    3. Mięso wieprzowe jest również powodem wielu chorób, tj.:



    a) Human Cysticerusis - atakuje tkankę mózgową, serce i oczy,

    b) Eryspeloid - powoduje wysoką temperaturę, zapalenie węzłów chłonnych, wywołuje drgawki,

    c) Entamebu,

    d) Balantidum Coli





    Badania udowodniły ponadto obecność:



    - substancji „mukopolysic”, substancji bogatej w siar­kę, która jest czynnikiem wywołującym choroby stawów,

    - duże stężenie hormonu wzrostu (GH), co prowadzi do deformacji tkanki organizmu,

    - substancji, która eliminuje z organizmu człowieka witaminy E i A powodując hipovitaminozę,

    - substancji, która upośledza funkcje układu limfa­tycznego człowieka,

    - cholesterolu, którego nadmiar we krwi człowieka jest przyczyną różnych chorób m.in. miażdżycy.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz