25 czerwca jest obchodzony Światowy Dzień Chorych na Bielactwo.
Został ustanowiony w 2011 roku w rocznicę śmierci Michaela Jacksona, który cierpiał na bielactwo nabyte.
Bielactwo to przewlekłe schorzenie skóry charakteryzujące się występowaniem białych plam na skutek utraty melaniny, barwnika odpowiedzialnego za kolor skóry, włosów i oczu. Istnieje wiele rodzajów bielactwa, z których najczęstsze to: bielactwo nabyte (najczęstszy typ, pojawiający się w dowolnym momencie życia) oraz bielactwo wrodzone (obecne od urodzenia lub pojawiające się w dzieciństwie).
Objawy bielactwa.
Białe plamy na skórze, wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry.
Zmiana koloru włosów w obszarach dotkniętych bielactwem (włosy mogą stać się białe lub siwe).
Zmiana koloru tęczówki lub irydy oka (w niektórych przypadkach).
Przyczyny bielactwa nie są do końca poznane, ale uważa się, że jest to wynik kombinacji czynników genetycznych, autoimmunologicznych i środowiskowych.
Leczenie bielactwa nie jest możliwe, ale dostępne są metody kontroli choroby i łagodzenia jej objawów. Obejmują one naświetlanie skóry promieniami ultrafioletowymi (UV) lub laserem, stosowanie kremów lub maści zawierających kortykosteroidy lub inne leki, przyjmowanie leków doustnych, takich jak inhibitory kalcineuryny.
W ciężkich przypadkach można zastosować przeszczepy skóry i stosować zabiegi kosmetyczne jak makijaż kamuflażowy aby ukryć plamy bielactwowe.
Bielactwo nie jest zaraźliwe i nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia. Może jednak mieć negatywny wpływ na jakość życia, powodując problemy z samooceną i izolację społeczną.
Jeśli podejrzewasz u siebie bielactwo, ważne jest, aby skonsultować się z dermatologiem. Wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc w spowolnieniu lub zatrzymaniu progresji choroby i poprawić jakość życia.
Komentarze
Prześlij komentarz