Dermatillomania, znana również jako "patologiczne skubanie skóry" to zaburzenie psychiczne zaliczane do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Charakteryzuje się ono powtarzającym się, kompulsywnym skubaniem, drapaniem, dłubaniem, pocieraniem lub kłuciem skóry, prowadzącym do jej uszkodzenia.
Osoby z dermatillomanią często nie są w stanie kontrolować nawyku skubania, nawet jeśli zdają sobie sprawę z jego negatywnych konsekwencji. Może to prowadzić do znacznego dyskomfortu psychicznego i fizycznego, a także upośledzenia funkcjonowania w życiu codziennym.
Miałam koleżankę która cierpiała na tę dolegliwość, nie potrafiła powstrzymać się od drapania po nogach, rękach, brzuchu. A że pracowała z dziećmi, rodzice poskarżyli się przełożonym i znajoma straciła pracę. Dziś jest na rencie.
Objawy dermatillomanii:
- Powtarzające się skubanie, drapanie, dłubanie, pocieranie lub kłucie skóry, prowadzące do jej uszkodzenia (np. ran, strupów, blizn).
- Uczucie napięcia lub niepokoju przed skubaniem skóry.
- Krótkotrwała ulga lub przyjemność podczas skubania skóry.
- Poczucie winy, wstydu lub zażenowania po skubaniu skóry.
- Unikanie sytuacji społecznych (nie wychodzenie z domu) z powodu wyglądu skóry.
- Trudności z koncentracją lub wykonywaniem codziennych czynności z powodu natrętnych myśli o skubaniu skóry.
Przyczyny dermatillomanii:
Dokładne przyczyny dermatillomanii nie są do końca poznane, ale uważa się, że składają się na nie czynniki genetyczne, psychologiczne i środowiskowe. Niektóre z możliwych przyczyn to:
👉 Predyspozycje genetyczne. Badania sugerują, że dermatillomania może częściej występować u osób, które mają w rodzinie osoby cierpiące na zaburzenia nastroju, lękowe lub zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.
👉 Zaburzenia stresu pourazowego (PTSD). Doświadczenia traumatyczne mogą zwiększać ryzyko wystąpienia dermatillomanii.
👉 Niskie poczucie własnej wartości. Osoby z niskim poczuciem własnej wartości mogą częściej angażować się w zachowania autodestrukcyjne, takie jak skubanie skóry.
👉 Perfekcjonizm. Osoby perfekcyjne mogą być bardziej skłonne do krytykowania swojego wyglądu i skubania skóry w celu "poprawienia" jej wyglądu.
Leczenie dermatillomanii:
Leczenie dermatillomanii zazwyczaj obejmuje terapię, a w niektórych przypadkach środki farmaceutyczne. Najskuteczniejszą formą terapii jest terapia poznawczo-behawioralna, która pomaga pacjentom zidentyfikować i zmienić negatywne myśli i wzorce zachowania związane ze skubaniem skóry. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać również leki przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe, aby pomóc w zmniejszeniu objawów.
Uwaga: jeśli podejrzewasz, że Ty lub ktoś, kogo znasz, może cierpieć na dermatillomanię, ważne jest, aby szukać profesjonalnej pomocy. Wczesne rozpoznanie i leczenie mogą znacznie poprawić jakość życia osoby chorej.
Komentarze
Prześlij komentarz