Kiedy chodziłam do podstawówki, bardzo często przebywałam u babci, która "przechowywała" mnie u siebie do powrotu rodziców z pracy. Babcia miała ogromny dar: dobrą rękę do roślin i świetną znajomość ziół.
Często częstowała mnie różnymi potrawami o smaku, których do dziś nie mogę zapomnieć. Często jadłam twarożek, ale nie taki jak dziś, tylko prawdziwy z dodatkiem różnych ziół. Pamiętam, że smakował mi twarożek, do którego babcia dodawała Tasznik pospolity. Listki są rzeczywiście jadalne i w smaku przypominają coś pomiędzy rzeżuchą a rukolą. Z tego co wiem, to tasznik uchodzi w Chinach za przysmak, spożywa się tam m.in. pierogi z nadzieniem tasznikowym.
W Niemczech i Austrii tasznik używany jest jak szpinak warzywny i sporządza z niego sałatki oraz dodaje do zup podobnie ja koperek.
Z kolei w Japonii tasznik wchodzi w skład mieszanki siedmiu „wiosennych ziół” (haru no nanakusa).
A tak Wikipedia opisuje zastosowanie tasznika w ziołolecznictwie:
" Ziele tasznika stosowane jest w medycynie i ludowym ziołolecznictwie od czasów starożytnych. Hipokrates (460–377 p.n.e.) określił tasznik mianem najważniejszego „leku macicznego”. Tradycyjnie tasznik stosowany był zwykle jako lek przeciwkrwotoczny, także ściągający, napotny, moczopędny, obniżający ciśnienie krwi, jako antyseptyk układu moczowego, napar stosowano dla uniknięcia szkorbutu.
W medycynie ludowej na Łotwie stosowany był także przeciw nowotworom. Lokalnie na ziemiach polskich stosowano tasznik także przeciw bólom głowy (Żywiec), na kaszel (okolice Zbaraża), na zimnicę (Międzyrzec Podlaski, Kujawy), w razie biegunki (Wieliczka). W medycynie tybetańskiej tasznik jest rośliną leczniczą stosowaną do leczenia oczu, biegunki i wzmacniania organizmu. W ograniczonym stopniu roślina stosowana była także w medycynie chińskiej (przy niespecyficznych chorobach oczu i dyzenterii, używany był także w medycynie tureckiej i japońskiej."
Europejska Agencja Leków rekomenduje stosowanie ekstraktu z tasznika przy obfitych menstruacjach u kobiet dorosłych, o regularnych cyklach miesiączkowych, po konsultacji lekarskiej.
Komentarze
Prześlij komentarz