Przejdź do głównej zawartości

Zabieg w komorze kriogenicznej


Zimnolecznictwo jest znane od wieków. Współcześnie krioterapia dzieli się na miejscową i ogólną.
W drugim wypadku zimno działa na cale ciało, a zabieg odbywa się w specjalnej komorze kriogenicznej.
Aby poddać się krioterapii należy udać się do lekarza fizykoterapeuty, który oceni czy pacjent może się poddać takiemu zabiegowi. Nie jest to bowiem metoda leczenia dla każdego. 
Zanim się na nią zdecydujemy, warto sprawdzić czy nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań jak niedoczynność tarczycy, nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość, choroby serca czy przebyte zakrzepy i zatory żylne.
Przed samym zabiegiem lekarz zmierzy nam ciśnienie i sprawdzi tętno. Fizykoterapeuta będzie cały czas nadzorował przebieg zabiegu i w razie niepokojących oznak przerwie go. 
Jeśli już otrzymamy skierowanie na krioterapię, musimy przygotować sobie strój. Mogą to być spodenki sportowe, bawełniana bielizna lub stroje kąpielowe.
Należy zabrać ze sobą grube wełniane skarpety, rękawiczki i wełnianą czapkę lub opaskę osłaniającą uszy. 
Będziemy też musieli założyć maskę ochraniającą usta i nos, aby nie wdychać tak mroźnego powietrza, bo mogłoby to źle wpłynąć na nasz układ oddechowy. 
Na krótko przed zabiegiem nie wolno brać prysznica, kąpać się, smarować ciała balsamem, ani spożywać alkoholu. 
Tuż przed wejściem do komory trzeba zdjąć zegarek i biżuterię. Zanim wejdzie się do kriokomory należy wykonać ćwiczenia rozgrzewające. Jeśli się spocimy, musimy się wytrzeć ręcznikiem.
Obowiązkiem lekarza jest poinformowanie nas o tym jak należy oddychać. Przebywając w komorze kriogenicznej nasz oddech powinien być powolny i płytki.
Wdech powinien być dwukrotnie krótszy niż wydech. Jeśli będziemy oddychać zbyt szybko i głęboko, to możemy mieć problem z oddychaniem w tak niskiej temperaturze jaka panuje w komorze.

Kriokomora składa się z przedsionka, gdzie temperatura oscyluje wokół -60 stopni Celsjusza. Przedsionek służy przyzwyczajeniu się naszemu organizmowi do niskiej temperatury. Przebywa się tam, drepcząc w miejscu, do 45 sekund i po tym czasie przechodzi się do komory głównej. Tutaj panuje już o wiele niższa temperatura, bo aż -110, -130 stopni Celsjusza. 
W komorze głównej można przebywać od 1 minuty do 3 minut. Czas przebywania w komorze kriogenicznej lekarz ustala indywidualnie z każdym pacjentem w zależności od jego stanu i schorzenia.  
W komorze kriogenicznej możemy znajdować się z innymi pacjentami. Nie powinniśmy się nawzajem dotykać. Nie wolno też dotykać ścian komory, ani tym bardziej opierać się o nie. Należy ruszać się w miejsce lub spacerować. Nasz ruch w kriokomorze powinien być energiczny.
Po wyjściu w komory również musimy wykonać serię ćwiczeń. Bez nich krioterapia nie przyniesie pożądanego efektu. Ćwiczenia te wykonujemy tylko pod nadzorem lekarza. Bez problemu można wykonać ćwiczenia, które do tej pory sprawiały ból. Aby efekty były jak najlepsze należy odwiedzić kriokomorę kilkanaście razy, nawet 20.  

-- O autorze
gosia

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Amarantus szorstki (Szarłat szorstki), chwast który można jeść

Amarantus szorstki nie jest lubiany przez rolników. Jako uciążliwy chwast bardzo wpływa na plony oraz na jakość upraw kukurydzy czy buraka. A jednak, listki młodej rośliny można dodawać do sałatek, te starsze, wraz z pędami są wartościową paszą dla świń. Szarłat szorstki zawiera garbniki, sole mineralne, duże ilości witaminy C i jeszcze więcej pełnowartościowego białka. Jednak najbardziej odżywcze są nasiona, które po o czyszczeniu z plew mogą być wykorzystywane jako mąka. Z awierają 9% tłuszczu, 19% białka i 41% skrobi.

Co jeść w chorobie wrzodowej? - galareta z kurczaka

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Co więc można jeść? Mimo, że jesteśmy trochę ograniczeni nie jest tak źle. Na początek proponuję bardzo prostą potrawę - kurczaka w galarecie . W iadomo że wrzodowcom poleca się jeść wszelkie budynie, kisiele i galaretki. I dlatego danie które proponuję, będzie dobrym wyborem. Na początek ważna sprawa: rezygnujemy ze skrzydełek czy nóżek, a to dlatego że skórka i zawarty w niej tłuszcz nie będzie służył choremu . Dlatego najlepiej aby była to galaretka tylko z chudej piersi z kurczaka. Na początku zaczynamy od wywaru warzywnego. I tu zaczynają się schody, bo nie można ugotować wywaru z ostrymi przyprawami które mogłyby spowodować pogorszenie stanu chorobowego. Do wy

Pokrzywa jamajska, roślina która może zastąpić konopie siewne

  Ciekawego odkrycia dokonali naukowcy z Brazylii. Odkryli oni substancję CBD (kojarzoną dotąd z konopiami)  w owocach i kwiatach rośliny Trema micrantha blume , nazywanej potocznie „pokrzywą jamajską”.  Przypomnę, że CBD jest powszechnie stosowane w leczeniu epilepsji, przewlekłego bólu i lęku, chociaż skuteczność tej substancji jako środka leczniczego wciąż jest przedmiotem badań.  Więcej na stronie .

Co jeść w chorobie wrzodowej? - pulpeciki na parze z cielęciny z patatami i buraczkami

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Pulpeciki cielęce na parze z patatami i buraczkami. Osoba cierpiąca na wrzody może jeść jedynie chude, wysokiej jakości mięso. Dlatego warto poszukać cielęciny z dobrego źródła. Cielęcinę mielimy. Do porcji około 50-60 deko dodajemy jedno jajko, pół namoczonej w wodzie i odsączonej suchej bułki (najlepiej przez siebie ususzonej) oraz przyprawy, które może spożywać osoba cierpiąca na wrzody żołądka czy dwunastnicy. Ja dodaję majeranek, zioła prowansalskie oraz odrobinę soli. Z całości formuję niewielkie kulki i wkładam do koszyka z parowaru na najniższej półce. W międzyczasie obieram pataty, kroję na plastry grubości około 1 cm. Wkładam na wyższą półkę parowaru. Zar

Na trądzik - domowe leczenie naturalne. Biblia pryszczatego :)

Trądzik (ang. acne) to choroba zapalna skóry, typowa dolegliwość okresu dojrzewania, jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy. Sposoby jego leczenia są zależne od jego rodzaju. Trądzik dzielimy na: - Trądzik pospolity (młodzieńczy, zwykły) , czyli twarde, bolesne i powiększające się grudki. Po pewnym czasie na ich szczycie pojawia się żółty czubek i zapalna otoczka, wówczas pękają i uwalniają ropę. Podczas gojenia mogą tworzyć się blizny. Jest to typowa dolegliwość okresu dojrzewania, która zwykle ma swój szczyt między 17. a 21. rokiem życia - czworo na pięciu nastolatków cierpi na trądzik pospolity. Jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy - około 10% populacji choruje na zmiany trądzikowe po 40. roku życia.  Objawy Dla tego typu zmian trądzikowych charakterystyczna jest obecność zaskórników, czyli wągrów (zatkane gruczoły łojotokowe (pory) zlokalizowane głównie w mieszkach włosowych), wokół których występują zmian