Przejdź do głównej zawartości

Zanim zjesz produkt węglowodanowy musisz to przeczytać

Jemy wiele różnych produktów spożywczych. Każdy z nich w swym składzie zawiera pewne ilości makroskładników jakim są białka, węglowodany i tłuszcze. O tym jak zostaną wykorzystane w naszym organizmie decyduje ich ilość. Co się z nimi dzieje dowiesz się czytając dalej.

Od wielu lat utrzymuje się pogląd, że to właśnie glukoza która jest cukrem prostym ma być głównym i niezbędnym składnikiem energetycznym komórek mięśniowych. 
A lekarze i dietetycy straszą  Nas tłuszczem jak złym wilkiem który czeka na Nas w lesie by Nas pożreć. 
Wmawiają Nam by za dużo tłuszczy nie spożywać, bo przytyjemy lub będziemy mieć zawał serca. 

Czy jednak faktycznie mamy się obawiać tłuszczy i żyć w strachu? 
Ludzi otyłych przybywa którzy skłonni byli ograniczyć w swojej diecie tłuszcze na korzyść węglowodanów. Mimo przewagi w diecie węglowodanów zapasy glukozy w organizmie człowieka są bardzo małe a poziom glukozy w osoczu krwi jest na poziomie stałym i wynosi ok. 0,1%. Każdy nadmiar glukozy jest wysyłany do wątroby gdzie jest przetwarzany na glikogen który jest magazynowany również w mięśniach.  
Kolejną formą magazynowania węglowodanów w organizmie jest przetwarzanie ich na triaglicerole TG i magazynowanie ich w tkance tłuszczowej. Mogą one w późniejszym czasie zostać uwolnione i wykorzystane.  
Podczas wysiłku fizycznego zapasy glukozy szybko się wyczerpują i organizm przestawia się na utlenianie tłuszczy. Tłuszcze te mogą pochodzić z pożywienia oraz z tkanki tłuszczowej. Im wysiłek fizyczny trwa dłużej tym więcej kwasów tłuszczowych jest wykorzystywane w procesach otrzymywania energii. Jest to proces bardzo skomplikowany i w zależności od sposobu odżywiana i składu posiłku uruchamiane są różne procesy biochemiczne zachodzące w komórkach mięśniowych.
Bezpośrednim substratem energetycznym mięśni jest ATP. Związek ten może być wytwarzany na drodze przemian  kwasów tłuszczowych, węglowodanów, ciał ketonowych i niektórych aminokwasów. Procentowy udział poszczególnych substratów w pokryciu zapotrzebowania na źródła energii zależy od rodzaju włókien mięśniowych, wytrenowania, stanu czynnościowego mięśni, diety, wieku.  
W spoczynku 50% energii w mięśniach jest uzyskiwana z wolnych kwasów tłuszczowych. Wraz ze wzrostem intensywności wysiłku następuje ograniczenie wykorzystania składników lipidowych oraz składników dostarczanych przez krew głównie wolnych kwasów tłuszczowych. Wydłużanie wysiłku fizycznego przy danej intensywności zwiększa wykorzystanie substratów dostarczanych przez krew. Generalna zasada jest, że zwiększone wykorzystanie lipidów jako substratów energetycznych działa hamująco na wykorzystanie  i utlenianie węglowodanów i odwrotnie – wzrost utleniania glukozy działa na ograniczenie wykorzystania lipidów. 
Tą zależność jako pierwszy zauważył Randle i współpracownicy podczas badań mięśni serca i przepony. Obecnie jest ona znana pod pojęciem cyklu Radle lub glukoza-kwasy tłuszczowe. Wzrost dostawy wolnych kwasów tłuszczowych do mięśni zwiększa ich wykorzystanie w mitochondriach i zwiększenie beta-oksydacji – tlenowego otrzymywania ATP a co za tym idzie wzrost acetylokoenzymu A i cytrynianu. Związki te powodują ograniczenia aktywności dehydrenazy pirogronianowej i zwiększenie w mitochondrium magazynowania glukozo -6 –fosforanu.  Co z kolei wpływa na ograniczenie działania heksokinazy i wychwytywania glukozy z krwi.
Osoby których jest coraz więcej stosujących dietę niskowęglowodanową w której spożycie węglowodanów waha się w granicach 50 – 100 g węglowodanów na dobę, są szczupłe oraz są zdolne do wykonywania długotrwałych wysiłków. Poziom glukozy u tych osób we krwi utrzymuje się na stałym poziomie. Dlatego spożywanie węglowodanów w dużych ilościach nie jest konieczne. Wystarcza dziennie spożywać od 50 do 100 g na dobę. Wyjątkiem mogą być osoby aktywne fizycznie które potrzebują większe ilości glukozy do odnowienia zapasów glikogenu w mięśniach. 
Natomiast duża podąż węglowodanów w diecie wywołuje nasilenie syntezy czyli tworzenia lipidów w wątrobie i tkance tłuszczowej, oraz następuje zmniejszenie i ograniczenie wykorzystania lipidów jako substraty energetyczne. Dlatego właśnie te osoby  tyją i nie mogą schudnąć nawet wykonując ćwiczenia fizyczne. Te osoby mają ciągłą ochotę na jedzenie słodyczy i węglowodanów co kilka godzin.
Długotrwały wysiłek fizyczny oraz ograniczenie spożycia węglowodanów wywoła u tych osób spadek insuliny co przyczynia się do uwalniania kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej. Podczas wysiłku zwiększa się też aktywność lipazy lipoproteinowej – LPL która pozwala na uzyskanie wolnych kwasów tłuszczowych z trojglicerydów transportowanych przez krew. Dieta wysokowęglowodanowa obniża aktywność LPL i tym samym następuje  wzrost w osoczu krwi trójglicerydów które mogą być pochodzenia z węglowodanów i białek a nie spożytych tłuszczy. Co z kolei w następstwie takiego odżywiania przyczyniać się będzie do wystąpienia wielu dolegliwości i chorób dieto-zależnych.
Dziś już znając te zależności w wykorzystaniu poszczególnych składników energetycznych przez komórki naszego organizmu nie musimy się bać spożywając tłuszcze. Pamiętać musimy tylko o ograniczeniu jednocześnie spożycia węglowodanów, oraz o odpowiednich proporcjach pomiędzy poszczególnymi składnikami jakim są białka, tłuszcze i węglowodany.  

Piotr Budnik

OptyFiT.pl
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Amarantus szorstki (Szarłat szorstki), chwast który można jeść

Amarantus szorstki nie jest lubiany przez rolników. Jako uciążliwy chwast bardzo wpływa na plony oraz na jakość upraw kukurydzy czy buraka. A jednak, listki młodej rośliny można dodawać do sałatek, te starsze, wraz z pędami są wartościową paszą dla świń. Szarłat szorstki zawiera garbniki, sole mineralne, duże ilości witaminy C i jeszcze więcej pełnowartościowego białka. Jednak najbardziej odżywcze są nasiona, które po o czyszczeniu z plew mogą być wykorzystywane jako mąka. Z awierają 9% tłuszczu, 19% białka i 41% skrobi.

Co jeść w chorobie wrzodowej? - galareta z kurczaka

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Co więc można jeść? Mimo, że jesteśmy trochę ograniczeni nie jest tak źle. Na początek proponuję bardzo prostą potrawę - kurczaka w galarecie . W iadomo że wrzodowcom poleca się jeść wszelkie budynie, kisiele i galaretki. I dlatego danie które proponuję, będzie dobrym wyborem. Na początek ważna sprawa: rezygnujemy ze skrzydełek czy nóżek, a to dlatego że skórka i zawarty w niej tłuszcz nie będzie służył choremu . Dlatego najlepiej aby była to galaretka tylko z chudej piersi z kurczaka. Na początku zaczynamy od wywaru warzywnego. I tu zaczynają się schody, bo nie można ugotować wywaru z ostrymi przyprawami które mogłyby spowodować pogorszenie stanu chorobowego. Do wy

Pokrzywa jamajska, roślina która może zastąpić konopie siewne

  Ciekawego odkrycia dokonali naukowcy z Brazylii. Odkryli oni substancję CBD (kojarzoną dotąd z konopiami)  w owocach i kwiatach rośliny Trema micrantha blume , nazywanej potocznie „pokrzywą jamajską”.  Przypomnę, że CBD jest powszechnie stosowane w leczeniu epilepsji, przewlekłego bólu i lęku, chociaż skuteczność tej substancji jako środka leczniczego wciąż jest przedmiotem badań.  Więcej na stronie .

Co jeść w chorobie wrzodowej? - pulpeciki na parze z cielęciny z patatami i buraczkami

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Pulpeciki cielęce na parze z patatami i buraczkami. Osoba cierpiąca na wrzody może jeść jedynie chude, wysokiej jakości mięso. Dlatego warto poszukać cielęciny z dobrego źródła. Cielęcinę mielimy. Do porcji około 50-60 deko dodajemy jedno jajko, pół namoczonej w wodzie i odsączonej suchej bułki (najlepiej przez siebie ususzonej) oraz przyprawy, które może spożywać osoba cierpiąca na wrzody żołądka czy dwunastnicy. Ja dodaję majeranek, zioła prowansalskie oraz odrobinę soli. Z całości formuję niewielkie kulki i wkładam do koszyka z parowaru na najniższej półce. W międzyczasie obieram pataty, kroję na plastry grubości około 1 cm. Wkładam na wyższą półkę parowaru. Zar

Na trądzik - domowe leczenie naturalne. Biblia pryszczatego :)

Trądzik (ang. acne) to choroba zapalna skóry, typowa dolegliwość okresu dojrzewania, jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy. Sposoby jego leczenia są zależne od jego rodzaju. Trądzik dzielimy na: - Trądzik pospolity (młodzieńczy, zwykły) , czyli twarde, bolesne i powiększające się grudki. Po pewnym czasie na ich szczycie pojawia się żółty czubek i zapalna otoczka, wówczas pękają i uwalniają ropę. Podczas gojenia mogą tworzyć się blizny. Jest to typowa dolegliwość okresu dojrzewania, która zwykle ma swój szczyt między 17. a 21. rokiem życia - czworo na pięciu nastolatków cierpi na trądzik pospolity. Jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy - około 10% populacji choruje na zmiany trądzikowe po 40. roku życia.  Objawy Dla tego typu zmian trądzikowych charakterystyczna jest obecność zaskórników, czyli wągrów (zatkane gruczoły łojotokowe (pory) zlokalizowane głównie w mieszkach włosowych), wokół których występują zmian