Nastała wiosna. Zbliża się okres, w którym osoby starsze częściej przebywają na swoich działkach i w ogrodach. Bo cóż może być przyjemniejszego niż cały dzień spędzony pośród przyrody, sadzonych własnoręcznie kwiatów i drzewek, wśród śpiewu ptaków i ciszy, daleko od miejskiego zgiełku.
Jest tylko jedno niebezpieczeństwo. Przeważnie starsze osoby są na działce same. Ich rodziny pracują lub mają inne obowiązki. Czasami w ogrodzie obok obecny jest sąsiad. W związku z tym, osoby które cierpią na zawroty głowy lub mają problemy z równowagą, w trosce o swój komfort i bezpieczeństwo, powinny zadbać o siebie jeszcze przed rozpoczęciem sezonu działkowego.Pierwszy krok - internista
Właściwa diagnoza i rozpoznanie to klucz do sukcesu każdego schorzenia. Z zaburzeniami równowagi często jest tak, że nie zostaje ono właściwie rozpoznane. Pacjent leczony jest tak jak gdyby cierpiał na bóle głowy lub bóle zatok. Warto wiedzieć, że od tego roku Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego dzięki grantowi „Zaburzenia równowagi wieku podeszłego. Diagnostyka i leczenie” opracowała skuteczną procedurę diagnostyczno-leczniczą, której zastosowanie znacznie zmniejsza liczbę upadków u osób powyżej 60 roku życia. Jeśli chcemy otrzymać skierowanie na rehabilitację do kliniki należy postarać się o właściwie opisany dokument od lekarza internisty.
We własnym zakresie
Osoby, które cierpią na lekkie zawroty głowy i w celach profilaktycznych chciałyby wzmocnić ośrodek równowagi, mogą skorzystać z 20 ćwiczeń, zalecanych przez specjalistów, które znajdują się na stronie www.otolaryngology.pl/zaburzeniarownowagi. Wszystkie ćwiczenia można swobodnie wykonywać w zaciszu domowym.
Konsekwencje zaniedbań
Bagatelizując zawroty głowy, będziemy narażeni na zaburzenia równowagi, a tutaj efektem są upadki i urazy narządów ruchu. Powikłania wynikające ze złamania kości udowej są jednym z najczęściej występujących. Co jeśli upadek przytrafi się na działce? I przez długi czas nikt nie będzie mógł pomóc? Złamanie kości w wieku starszym, oznacza bycie zdanym na najbliższych i osoby trzecie. Taki stan może mieć wpływ na drastyczne pogorszenie jakości życia oraz ograniczenia aktywności życiowej. W efekcie może powodować całkowitą niezdolność do samodzielności. Osoby starsze wcześniej będące autonomiczne, często nie mogą pogodzić się ze swoimi ograniczeniami, zamykają się na pomoc innych, izolują, cierpią na depresję i są wykluczone społecznie.
Właściwa diagnoza oraz wypisanie odpowiedniego skierowania gwarantuje, że osoba starsza cierpiąca na dolegliwości związane z zaburzeniami równowagi nie będzie ofiarą wykluczenia społecznego oraz nie zapadnie na głęboką depresję. A uczestnicząc w rehabilitacji, wykonując regularne ćwiczenia pod okiem lekarzy i ćwicząc w domu, osoba starsza ma dużą szansę na powrót do normalnego, samodzielnego życia.
Anna Dzienio
www.dzieniopr.pl
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Komentarze
Prześlij komentarz