Przejdź do głównej zawartości

Wegetarianinem być

Autorem artykułu jest (bram)
Jeszcze kilkanaście lat temu bycie wegetarianinem postrzegane było w środowisku jako przejaw egzotyki, by nie powiedzieć ekstrawagancji. Ktoś, kto odmawiał na przyjęciu zjedzenia szynki czy befsztyku, „bo nie jada mięsa“, uważany był za dziwaka.
Z czasem wegetarianizm przestał dziwić, ba nawet zaczął być modny, więc nie uchodziło patrzeć nieżyczliwie na takich ludzi. A jest ich obecnie już nie mało, bo jak się szacuje, co dziesiąta dorosła osoba w Polsce stosuje dietę wegetariańską.
Powodem przechodzenia na nią są już nie tylko - jak przed laty - względy etyczne (przeciwstawianie się zabijaniu zwierząt), ale zdrowotne. Częściej wybieramy dietę wegetariańską dlatego, że jak przekonują zwolennicy, jest zdrowsza od tradycyjnej, obfitującej w mięso.

Czy to prawda?
W obiegowych opiniach skłonni jesteśmy zgadzać się, że ograniczenie jedzenia mięsa korzystnie wpływa na zdrowie, ale wyeliminowanie w ogóle? To może gdzieś w krajach tropikalnych a nie w naszym zimnym klimacie, gdzie potrzebujemy więcej kalorii i energii. Bez chociaż niewielkiej ilości mięsa będziemy słabsi, pozbawieni niezbędnego białka zwierzęcego. Nie mówiąc już o dzieciach - czy będą prawidłowo rozwijać się, rosnąć, gdy w ogóle pozbawimy je mięsa?
Specjaliści od żywienia udowadniają, że wegetarianie w porównaniu z niewegetarianami zazwyczaj nie mają problemów z nadwagą i otyłością, mają niższy poziom złego cholesterolu we krwi, niższe ciśnienie. Dużo rzadziej chorują na nadciśnienie, zawał serca, miażdżycę, cukrzycę. Generalnie wegetarianizm zwiększa odporność na choroby. Dlatego żyją oni dłużej niż osoby odżywiające się mięsem. Ciekawe, że nie ma już tak dużych różnic, gdy porównuje się wyniki badań wegetarian i osób, które rzadko sięgają po mięso.
Zestawiając wyniki badań trzeba też pamiętać, że na lepszą kondycję zdrowotną wegetarian wpływa nie tylko sam sposób odżywiania się, ale i styl życia. Zwykle nie palą oni papierosów, nie sięgają po alkohol (lub rzadko i w małych ilościach), piją mniej kawy i herbaty. To idzie na zdrowie przy każdej diecie.

Pułapki i błędy
Dieta wegetariańska jest zdrowa pod warunkiem, że mądrze się ją praktykuje. Źle pojmowana i stosowana może przynieść więcej szkody niż pożytku. Organizmu nie da się oszukać. Dieta powinna być różnorodna a nie monotonna. Na pewno nie wyjdzie na zdrowie takiemu, kto popadnie w wegetariańską skrajność, polegającą np. na jedzeniu wyłącznie warzyw albo produktów mlecznych. Im bardziej uboga dieta, tym gorsze skutki dla organizmu, gdyż brakuje mu substancji potrzebnych do prawidłowego rozwoju.
Przeciwnicy wegetarianizmu wskazują na zagrożenia zdrowia wynikające z braku białka, witamin i minerałów. Argumentują, że organizm ludzki łatwiej przetwarza białko pochodzenia zwierzęcego niż roślinnego. Zwolennicy ripostują, że przy odpowiednim doborze produktów żywnościowych nie ma z tym problemów, chyba że ktoś nie spożywa w ogóle nabiału (czyli jest tzw. weganem). Bo rzeczywiście białka roślinne mają mniejszą wartość odżywczą niż zwierzęce. Organizm bazując tylko na „zielonych“ białkach musi się więcej napracować, żeby ich składniki wykorzystać. Zawierają mniej niektórych składników, zwłaszcza niezbędnych aminokwasów, których organizm sam nie potrafi wytwarzać. Oczywiście, można je znaleźć w roślinach, trzeba tylko wiedzieć w jakich. Np. odpowiednią ilość jednego z aminokwasów - lizyny - dostarczymy organizmowi, jedząc fasolę lub kukurydzę.
Wegetarianie, zwłaszcza świeżo upieczeni, łatwo wpadają w pułapkę zbyt ubogiej diety. Gdy rezygnujemy z mięsa, jajek i mleka, nie wystarczą na okrągło same kotlety sojowe czy warzywa. Zaczynamy wówczas chudnąć i słabnąć, jest nam ciągle zimno.

Można odżywiać się prawidłowo
W prawidłowej diecie wegetariańskiej źródłem energii i gwarancją zachowania równowagi są przede wszystkim produkty zbożowe, produkty mleczne, owoce i ich przetwory. Dieta wegetariańska góruje nad mięsną pod względem ilości i jakości zawartych w niej tłuszczów. Zawiera więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych, a nie ma szkodliwych tłuszczów nasyconych (zwierzęcych). Również ilości węglowodanów są wystarczające, gdyż pochodzą z kasz i makaronów, i są bogate w błonnik. Trzeba tylko wiedzieć, że zarówno niedobór jak i nadmiar błonnika może być szkodliwy. Zbyt duża jego ilość hamuje wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K) i przeciąża przewód pokarmowy.

Co z niedoborem żelaza?
Przy tej diecie to może być problem, gdyż produkty roślinne zawierają tzw. żelazo niehemowe, którego organizm wchłania kilkakrotnie mniej niż żelaza hemowego, obecnego w produktach mięsnych (zwłaszcza wątróbce). Poziom hemoglobiny we krwi (czerwonych ciałek krwi, które dostarczają do komórek tlen) u wegetarian utrzymuje się zazwyczaj w normie, ale zapasy żelaza w organizmie są niewielkie. To staje się ryzykowne zwłaszcza u kobiet w ciąży, ale jeśli są pod stałą kontrolą lekarską i często badają krew, nie przegapią momentu niedoboru żelaza (prowadzącego do anemii) i otrzymają suplementy żelaza, zwykle i tak zlecane ciężarnym, niezależnie od stosowanego przez nie rodzaju diety.
Trzeba też zwracać uwagę na niedobór witaminy B12, obecnej głównie w produktach zwierzęcych, a niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i produkcji czerwonych ciałek krwi. Brak tej witaminy - jeśli nie spożywamy nawet jajek i mleka - trzeba uzupełniać witaminowymi tabletkami.

Mały wegetarianin
Na pewno wegetarianizm mogą stosować osoby w starszym wieku - bo to dieta łatwostrawna, obniżająca ciśnienie i wspomagająca sprawność fizyczną. A co z dziećmi? Zasada jest ta sama co u wszystkich. Jeśli potrafimy i jeśli jest możliwe prawidłowe skomponowanie diety dziecka, zdaniem lekarzy nie ma znaczenia, czy na obiad dostanie ono porcję mięsa albo - po wegetariańsku - kotlet sojowy. Jeśli okaże się, że dziecko otrzymuje w tej diecie za mało jakichś składników, pierwszym posunięciem powinna być zmiana diety, a dopiero następnym sięgnięcie po tabletki. Czasem prawidłowe żywienie może utrudniać choroba, np. alergia pokarmowa. W takim przypadku pokarmy mięsne umożliwiają zastosowanie pełnowartościowej diety i rodzice, niezależnie od swoich poglądów żywieniowych, powinni przede wszystkim kierować się dobrem dziecka.

Nie dla wszystkich
Dieta wegetariańska nie jest dla wszystkich. Nie powinni jej próbować osoby, które mają problemy z trawieniem, ciągłe wzdęcia, uczucie pełności i ucisku w brzuchu (niedomagania wątroby, trzustki, żołądka). Nadmiar błonnika może powodować zaburzenia wchłaniania manganu, cynku, selenu. Z kolei nadmierne łykanie cynku w tabletkach może blokować wchłanianie żelaza. Problem jest złożony, szczególnie u dzieci, dlatego wegetarianie - jeśli już muszą sięgać po tabletki z witaminami i minerałami - to tylko pod nadzorem lekarza.
---
Najchętniej czytana gazeta przez diabetyków!!!
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Amarantus szorstki (Szarłat szorstki), chwast który można jeść

Amarantus szorstki nie jest lubiany przez rolników. Jako uciążliwy chwast bardzo wpływa na plony oraz na jakość upraw kukurydzy czy buraka. A jednak, listki młodej rośliny można dodawać do sałatek, te starsze, wraz z pędami są wartościową paszą dla świń. Szarłat szorstki zawiera garbniki, sole mineralne, duże ilości witaminy C i jeszcze więcej pełnowartościowego białka. Jednak najbardziej odżywcze są nasiona, które po o czyszczeniu z plew mogą być wykorzystywane jako mąka. Z awierają 9% tłuszczu, 19% białka i 41% skrobi.

Co jeść w chorobie wrzodowej? - galareta z kurczaka

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Co więc można jeść? Mimo, że jesteśmy trochę ograniczeni nie jest tak źle. Na początek proponuję bardzo prostą potrawę - kurczaka w galarecie . W iadomo że wrzodowcom poleca się jeść wszelkie budynie, kisiele i galaretki. I dlatego danie które proponuję, będzie dobrym wyborem. Na początek ważna sprawa: rezygnujemy ze skrzydełek czy nóżek, a to dlatego że skórka i zawarty w niej tłuszcz nie będzie służył choremu . Dlatego najlepiej aby była to galaretka tylko z chudej piersi z kurczaka. Na początku zaczynamy od wywaru warzywnego. I tu zaczynają się schody, bo nie można ugotować wywaru z ostrymi przyprawami które mogłyby spowodować pogorszenie stanu chorobowego. Do wy

Pokrzywa jamajska, roślina która może zastąpić konopie siewne

  Ciekawego odkrycia dokonali naukowcy z Brazylii. Odkryli oni substancję CBD (kojarzoną dotąd z konopiami)  w owocach i kwiatach rośliny Trema micrantha blume , nazywanej potocznie „pokrzywą jamajską”.  Przypomnę, że CBD jest powszechnie stosowane w leczeniu epilepsji, przewlekłego bólu i lęku, chociaż skuteczność tej substancji jako środka leczniczego wciąż jest przedmiotem badań.  Więcej na stronie .

Co jeść w chorobie wrzodowej? - pulpeciki na parze z cielęciny z patatami i buraczkami

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Pulpeciki cielęce na parze z patatami i buraczkami. Osoba cierpiąca na wrzody może jeść jedynie chude, wysokiej jakości mięso. Dlatego warto poszukać cielęciny z dobrego źródła. Cielęcinę mielimy. Do porcji około 50-60 deko dodajemy jedno jajko, pół namoczonej w wodzie i odsączonej suchej bułki (najlepiej przez siebie ususzonej) oraz przyprawy, które może spożywać osoba cierpiąca na wrzody żołądka czy dwunastnicy. Ja dodaję majeranek, zioła prowansalskie oraz odrobinę soli. Z całości formuję niewielkie kulki i wkładam do koszyka z parowaru na najniższej półce. W międzyczasie obieram pataty, kroję na plastry grubości około 1 cm. Wkładam na wyższą półkę parowaru. Zar

Na trądzik - domowe leczenie naturalne. Biblia pryszczatego :)

Trądzik (ang. acne) to choroba zapalna skóry, typowa dolegliwość okresu dojrzewania, jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy. Sposoby jego leczenia są zależne od jego rodzaju. Trądzik dzielimy na: - Trądzik pospolity (młodzieńczy, zwykły) , czyli twarde, bolesne i powiększające się grudki. Po pewnym czasie na ich szczycie pojawia się żółty czubek i zapalna otoczka, wówczas pękają i uwalniają ropę. Podczas gojenia mogą tworzyć się blizny. Jest to typowa dolegliwość okresu dojrzewania, która zwykle ma swój szczyt między 17. a 21. rokiem życia - czworo na pięciu nastolatków cierpi na trądzik pospolity. Jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy - około 10% populacji choruje na zmiany trądzikowe po 40. roku życia.  Objawy Dla tego typu zmian trądzikowych charakterystyczna jest obecność zaskórników, czyli wągrów (zatkane gruczoły łojotokowe (pory) zlokalizowane głównie w mieszkach włosowych), wokół których występują zmian