Przejdź do głównej zawartości

Soki roślinne - źródłem świeżości i zdrowia

Autorem artykułu jest Basia K

Są bardzo zdrowe, chociaż często niedoceniane przez swój niezbyt przyjemny smak. Wyciskane bezpośrednio przed spożyciem, nie tracą swoich wartości i często zapobiegają wielu chorobom.
Niektóre dostępne są w aptece albo sklepach zielarskich. Warto jednak przyrządzać je samemu.
Przyrządzenie soku jest oczywiście dość proste, pod warunkiem, że posiadamy sokowirówkę. 
Rośliny, z których chcemy zrobić sok, powinny być przede wszystkim świeże.
Najlepsze są te, które zbierzemy samodzielnie. Należy jednak pamiętać, żeby wyszukiwać ich w miejscach odległych od ulic, dróg czy zakładów przemysłowych. Jeśli kupujemy je w sklepie, pamiętajmy o zwróceniu uwagi na ich pochodzenie. Ważne, by były z upraw ekologicznych. 
Po nabyciu roślin po prostu myjemy je i od razu wyciskamy z nich sok. Mętnych soków nie powinniśmy filtrować, gdyż bardzo często w cząstkach osadu są zawarte substancje czynne. Należy go spożyć od razu, nie powinniśmy go przechowywać ani podgrzewać. Nie należy go też słodzić cukrem. Dla smaku można użyć miodu lub syropu klonowego. Są nieocenione dla zdrowia i urody. Niektóre z tych roślin wykorzystujemy również w kuchni.

Sok z karczochów - zawiera glikozydy, taniny, inulinę działające moczopędnie, obniżające poziom cholesterolu, wspomagające pracę wątroby.

Sok z brzozy - garbniki i glikozydy w nim zawarte działają moczopędnie, są skuteczne w dnie moczanowej, dolegliwościach nerek i pęcherza moczowego oraz przypadłościach reumatycznych.

Sok z pokrzywy - liście tej popularnej rośliny zawierają sole mineralne, garbniki, karoten. Mają działanie oczyszczające krew, łagodzą stany zapalne jelita, dolegliwości reumatyczne i artretyczne. Kuracje tym sokiem powinny trwać od czterech do sześciu tygodni. Potem należy zrobić kilkutygodniową przerwę i ponownie zastosować.

Sok z dziurawca - zawiera barwniki, olejki eteryczne, kwas chlorogenowy, kwas kawowy. Ma działanie antydepresyjne, przeciwskurczowe. Obniża ciśnienie tętnicze, działa łagodząco na żołądek i jelita, hamuje stany zapalne. 

Sok z marchwi - karoten w nim zawarty wzmacnia wzrok. Picie tego soku zapewnia również zdrową skórę, sprawia, że znikają krosty i trądzik, zwiększa odporność na zapalenia żołądka i jelit oraz pobudza apetyt.

Sok z ziemniaka - garbniki i gorycze w nim zawarte łagodzą zgagę i zobojętniają nadmiar kwasu żołądkowego.

Sok z mniszka lekarskiego - zawarte w nim karotenowce, fitosterole, cholina, taniny, substancja gorzka, tzw. taraksacyna, działają wzmacniająco na wątrobę i woreczek żółciowy, oczyszczają organizm i krew.

Sok z selera - zawiera woski, olejki eteryczne, kwas szczawiowy. Pomaga w  trawieniu, przy wzdęciach, działa moczopędnie i napotnie. Łagodzi bóle reumatyczne.

Sok z głogu - zawarte w nim barwniki, olejki eteryczne, kwas chlorogenowy i kwas krategolowy powodują obniżenie nadciśnienia tętniczego, zapobiegają powstawaniu złogów na ścianach naczyń krwionośnych. Picie soku wzmacnia serce oraz układ krążenia.

Sok ze skrzypu polnego - kwas krzemowy, saponina, barwniki i sole potasowe, które znajdują się w tym soku zapobiegają zwapnieniu tętnic, powodują, że łatwiej goją się rany i złamania kości, powstrzymują krwawienia, np. przy żylakach odbytu, łagodzą stany zapalne błon śluzowych i gardła.

Sok z babki lancetowatej - zawiera kwas krzemowy, substancje śluzowe, gorycze i garbniki. Działa skutecznie na przeziębienie. Wmasowany w skórę likwiduje swędzenie w miejscu ukłucia owadów.

Sok z czarnej rzodkwi - glukozynolany, kwas tiocyjanowy i witaminy C, B zapobiegają dolegliwościom wątroby i pęcherzyka żółciowego. Picie tego soku pobudza przemianę materii.

Sok z podbiału - polifenole i sole mineralne zawarte w soku powodują rozrzedzenie śluzu przy dolegliwościach dróg oddechowych i sprzyjają wyzwoleniu odruchu wykrztuśnego.

Sok z krwawnika - zawiera substancje gorzkie, tj. achilleinę i moszatinę oraz olejki eteryczne. Picie tego soku łagodzi skurcze przewodu pokarmowego, pobudza wytwarzanie żółci, oczyszcza naczynia krwionośne oraz hamuje zbyt silne krwawienia miesiączkowe.

Sok z kozłka lekarskiego - olejki eteryczne i wiele innych składników zawartych w tym soku działają uspokajająco w stanach lękowych i nadmiernej nerwowości, łagodzą zaburzenia snu.

 Źródło: W. Meidinger "Naturalna siła z apteki Pana Boga".
---
www.ziolowyogrod.blogspot.com
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Amarantus szorstki (Szarłat szorstki), chwast który można jeść

Amarantus szorstki nie jest lubiany przez rolników. Jako uciążliwy chwast bardzo wpływa na plony oraz na jakość upraw kukurydzy czy buraka. A jednak, listki młodej rośliny można dodawać do sałatek, te starsze, wraz z pędami są wartościową paszą dla świń. Szarłat szorstki zawiera garbniki, sole mineralne, duże ilości witaminy C i jeszcze więcej pełnowartościowego białka. Jednak najbardziej odżywcze są nasiona, które po o czyszczeniu z plew mogą być wykorzystywane jako mąka. Z awierają 9% tłuszczu, 19% białka i 41% skrobi.

Co jeść w chorobie wrzodowej? - galareta z kurczaka

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Co więc można jeść? Mimo, że jesteśmy trochę ograniczeni nie jest tak źle. Na początek proponuję bardzo prostą potrawę - kurczaka w galarecie . W iadomo że wrzodowcom poleca się jeść wszelkie budynie, kisiele i galaretki. I dlatego danie które proponuję, będzie dobrym wyborem. Na początek ważna sprawa: rezygnujemy ze skrzydełek czy nóżek, a to dlatego że skórka i zawarty w niej tłuszcz nie będzie służył choremu . Dlatego najlepiej aby była to galaretka tylko z chudej piersi z kurczaka. Na początku zaczynamy od wywaru warzywnego. I tu zaczynają się schody, bo nie można ugotować wywaru z ostrymi przyprawami które mogłyby spowodować pogorszenie stanu chorobowego. Do wy

Pokrzywa jamajska, roślina która może zastąpić konopie siewne

  Ciekawego odkrycia dokonali naukowcy z Brazylii. Odkryli oni substancję CBD (kojarzoną dotąd z konopiami)  w owocach i kwiatach rośliny Trema micrantha blume , nazywanej potocznie „pokrzywą jamajską”.  Przypomnę, że CBD jest powszechnie stosowane w leczeniu epilepsji, przewlekłego bólu i lęku, chociaż skuteczność tej substancji jako środka leczniczego wciąż jest przedmiotem badań.  Więcej na stronie .

Co jeść w chorobie wrzodowej? - pulpeciki na parze z cielęciny z patatami i buraczkami

Choroba wrzodowa wymaga całkowitego przestawienia swojej diety. Czy są to wrzody na dwunastnicy, czy wrzody żołądka wymagania dotyczące pożywienia są identyczne. Nie można jeść tłustych mięs, nie można stosować ostrych przypraw, nie można jeść roślin strączkowych, nie wolno jeść niektórych warzyw i owoców itd. Pulpeciki cielęce na parze z patatami i buraczkami. Osoba cierpiąca na wrzody może jeść jedynie chude, wysokiej jakości mięso. Dlatego warto poszukać cielęciny z dobrego źródła. Cielęcinę mielimy. Do porcji około 50-60 deko dodajemy jedno jajko, pół namoczonej w wodzie i odsączonej suchej bułki (najlepiej przez siebie ususzonej) oraz przyprawy, które może spożywać osoba cierpiąca na wrzody żołądka czy dwunastnicy. Ja dodaję majeranek, zioła prowansalskie oraz odrobinę soli. Z całości formuję niewielkie kulki i wkładam do koszyka z parowaru na najniższej półce. W międzyczasie obieram pataty, kroję na plastry grubości około 1 cm. Wkładam na wyższą półkę parowaru. Zar

Na trądzik - domowe leczenie naturalne. Biblia pryszczatego :)

Trądzik (ang. acne) to choroba zapalna skóry, typowa dolegliwość okresu dojrzewania, jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy. Sposoby jego leczenia są zależne od jego rodzaju. Trądzik dzielimy na: - Trądzik pospolity (młodzieńczy, zwykły) , czyli twarde, bolesne i powiększające się grudki. Po pewnym czasie na ich szczycie pojawia się żółty czubek i zapalna otoczka, wówczas pękają i uwalniają ropę. Podczas gojenia mogą tworzyć się blizny. Jest to typowa dolegliwość okresu dojrzewania, która zwykle ma swój szczyt między 17. a 21. rokiem życia - czworo na pięciu nastolatków cierpi na trądzik pospolity. Jednak może się przedłużyć na wiek średni lub nawet późniejszy - około 10% populacji choruje na zmiany trądzikowe po 40. roku życia.  Objawy Dla tego typu zmian trądzikowych charakterystyczna jest obecność zaskórników, czyli wągrów (zatkane gruczoły łojotokowe (pory) zlokalizowane głównie w mieszkach włosowych), wokół których występują zmian